Ik ben altijd gefascineerd geweest door kunstenaars die snel en trefzeker naar de waarneming kunnen tekenen, zoals Rembrandt en Picasso. Toen ik merkte dat ik dat niveau niet haalde en de frustratie daarover mijn tekenplezier vergalde, ben ik het meer als meditatie gaan benaderen, als een manier om op een dieper niveau contact te maken met het zichtbare. Of om het wat simpeler te zeggen: als vissen. Een hengel uitgooien en opmerkzaam blijven. Af en toe haal je wat op, en als dat niet gebeurt dan ben je toch even met stilte en aandacht aan het leven geweest. Het jongste werk staat bovenaan, en onderaan zie je het prille begin.



Boom, Wirh-au-Val, 2016, penseel en inkt

